14 Şubat 2020

Boşanma Sürecinde Ve Sonrasında Kadın

BOŞANMA SÜRECİNDE VE SONRASINDA KADIN

Boşanma, evlilik birliğinin sarsılması ve beklentilerin karşılanamaz hale gelmesi neticesinde çiftlerin yasal yollara başvurmasıyla evliliğin sonlandırılması durumudur. Boşanma muhakkak ki ister kadın ister erkek olsun herkesi derinden etkileyen zor bir süreçtir. Evlilik birliğini oluşturmak ne kadar zorsa belli bir yaşanmışlığı sonlandırmak da bir o kadar zor bir durumdur. Geride bırakılan sadece fiziksel birliktelik değil umutlar, duygular ve dahası yaş ve yaşanmışlıklardır.

Bu zor süreçte yaşadığımız toplumsal yapının etkileri nedeniyle boşanma aşaması ve sonrasını  kadınlar, erkeklere oranla daha zor yaşamaktadır. Toplumsal şartlanmalara göre kadınlar açısından “evlilik bir kere yapılır”  ya da “gelinlikle çıkılan eve ancak kefenle dönülür” düşünceleri daha evlenmeden bile kadınlara yüklenen ağırlıklardır. Özellikle ekonomik özgürlüğü olmayan ve ailelerinden destek göremeyen kadınlar evliliklerinde mutsuz olmalarına rağmen evliliklerine bir süre daha devam ettikleri gibi eşleri tarafından şiddete maruz kalan kadınlar bu şiddetin boyutları ölüm tehdidine kadar varabildiği için de evliliklerini sürdürmeye devam edebilmektedir. Boşanma kararını vermenin ve toplumda boşanmış bir kadın olarak var olmaya çalışmanın ağırlığı yadsınamaz bir durumdur. Bu kararın alınmasında kadınları en çok etkileyen faktörlerin başında çocukların gelecekleri hakkında duyulan kaygı, çevresel tepkilerden çekinme, ekonomik güçsüzlük ve toplumun boşanmış bir kadına kötü gözle bakması gelmektedir.

Boşanmış kadınlar eğer ekonomik özgürlükleri yoksa geçimlerini sağlamada ve çocuklarına bakmakta güçlük çekmektedir. Belli bir yaşa kadar çalışma hayatına katılmayan kadınlar boşanma sonrasında iş bulma konusunda da ayrıca güçlük yaşamaktadır. Bu bağlamda kadınların çalışma hayatına aktif olarak dahil olmasının ve ekonomik özgürlüğe sahip olmalarının önemi büyüktür.

Toplum hayatında ve sosyal alanlarda da boşanmış kadınların “dul kadın” yaftasıyla gerek karşı cins tarafından zayıf kadın olarak görülmeleri söz konusuyken gerekse hemcinsleri tarafından da tehlike olarak algılanmaları söz konusu bir durumdur. Boşanmış kadınlar toplum tarafından baskı yoluyla özgürlüklerinin kısıtlanması durumuna maruz kalırlar. Toplumun boşanmış kadınlara yakıştıramadığı davranışlar ve eleştirel yaklaşımlar boşanmış kadınların sosyal hayata karışmalarında da büyük engel teşkil etmektedir. Yaşanılan sosyal, ekonomik ve toplumsal problemler boşanmış kadınların ebeveynlik görevini tek başına omuzlamalarını da oldukça güçleştirmektedir. Velhasıl kadın olmak tek başına zaten zor zanaatken boşanmış kadın olmanın zorluğu tartışılamaz bir gerçektir.